Werken aan herstel bij volwassenen

Onveilige hechting, die niet is opgelost in de kindertijd, zorgt ervoor dat je als volwassene minder goed kunt mentaliseren (zie Het belang van mentaliseren). Als dit niet goed lukt, kun je allerlei soorten klachten ervaren, variërend van depressieve gevoelens en lichamelijke klachten tot spanningen en conflicten met je partner, kinderen, vrienden en/of collega’s. Door goed te leren mentaliseren voel je jezelf stabieler en verbetert je vermogen tot zelfreflectie en inlevingsvermogen.

 

 

Mentaliseren is het besef dat het gedrag van jezelf en van anderen voortkomt uit gevoelens, wensen, gedachten, verlangens, overtuigingen.

 

Een voorbeeld:
Je baas geeft je collega een compliment maar zegt niets tegen jou.
Je zou kunnen denken: Zie je wel, hij vindt mijn werk niet goed.
Je gaat er ’s avonds en ’s nachts over piekeren en malen. Je herinnert je fouten die je eerder hebt gemaakt. Je wordt bang om ontslagen te worden. Gefrustreerd en verdrietig begin je de volgende dag weer met je werk.
Je baas komt langs en vraagt hoe het gaat met die belangrijke opdracht.
Je antwoordt op een felle toon: “Hoezo? Ben je bang dat ik mijn werk niet aankan?” Je baas reageert verbaasd: “Nee hoe kom je daarbij. Maar ik zie hoe druk je het hebt. Daarom liet ik je gisteren ook met rust.”

 

Mentaliseren kan dus snel fout gaan. Dan projecteren we onze eigen gedachten en gevoelens op een ander. We vullen in waarom een ander doet wat hij/zij doet. Dat is jammer omdat het voor negatieve gevoelens en conflicten kan zorgen die er niet hoeven te zijn.

 

Leren mentaliseren is een proces waarbij je leert om realistisch te kijken naar gevoelens en gedachten van jezelf en van anderen. Het is een proces dat bij iedereen anders loopt en waarbij vertrouwen en een veilig gevoel voorop staan. Samen gaan we op zoek naar de beste manier om dit proces voor jou vorm te geven.

 

Methodieken die worden gebruikt zijn onder andere Een Taal Erbij (systemisch werken met duplopoppetjes), imaginaire rescriptie (visualisatie oefeningen waarbij het interne werkmodel opgedaan in je jeugd wordt gekoppeld aan het hier en nu), meerstoelentechniek waarbij je het gesprek aangaat met de overlevingsstrategieën die je nodig had als kind en het ontdekken en oefenen van helpende strategieën om binnen de window of tolerance te blijven.